Piętnastego lutego weszły w życie przepisy nowelizacji Kodeksu rodzinnego i
opiekuńczego, czyli tzw. ustawy Kamilka z Częstochowy. Ustawa ta zawiera szereg
rozwiązań, mających na celu lepszą ochronę dzieci przed przemocą i zapewnienie
im kompleksowej pomocy w przypadku skrzywdzenia.
Jednym z
punktów ustawy jest obowiązek wprowadzenia standardów ochrony małoletnich.
Obowiązek ten w sposób szczególny dotyczy organów
zarządzających jednostkami systemu oświaty (przedszkola, szkoły i schroniska
młodzieżowe) oraz innych placówek oświatowych, opiekuńczych, wychowawczych,
resocjalizacyjnych, religijnych, artystycznych, medycznych, rekreacyjnych,
sportowych lub związanych z rozwijaniem zainteresowań, do których uczęszczają
albo w której przebywają małoletni, a także organizatorzy tychże działalności
oraz podmioty świadczące usługi hotelarskie, turystyczne czy prowadzące inne
miejsca zakwaterowania zbiorowego.
W związku z
powyższym parafie i ośrodki duszpasterskie zobowiązane zostały do wprowadzenia
obowiązujących w tym temacie standardów. Także nasze parafia wprowadza
tzw. Standardy Ochrony Nieletnich, w tym dzieci, młodzieży, niepełnosprawnych.
Wszyscy
posługujący w parafii, tj. duchowni, katecheci, nadzwyczajni szafarze,
pracownicy, wolontariusze, animatorzy grup, mają obowiązek odbyć szkolenie
zapoznające z zasadami ochrony nieletnich i stosować je podczas wypełniania
swoich obowiązków. Osoby te mają także obowiązek podpisania odpowiedniej
deklaracji, w której zobowiązują się do przestrzegania zasad ochrony
nieletnich.
W każdej
parafii – zgodnie z wytycznymi – powołuje się też Parafialny Zespół
Prewencyjny, którego celem jest koordynowanie inicjatyw zapobiegających
jakiejkolwiek krzywdzie w przestrzeni parafialnej, szczególnie mając na
względzie podopiecznych należących do grup formacyjnych. Zadaniem powołanego
Zespołu jest wprowadzenie zasad, przyjmowanie zgłoszeń o nieprawidłowościach,
odpowiednie reagowanie na każdą zgłoszoną sytuację oraz prowadzenie
szczegółowej dokumentacji.
W naszej parafii zadania te pełnić będą: p. Adam Bernat p. Zbigniew Bąk. Osoby
wchodzące w skład Zespołu Prewencyjnego oraz ks. proboszcz Piotr Ochoński,
uczestniczyli w szkoleniu dotyczącym wprowadzenia obowiązujących w parafiach
zasad. Szkolenie to odbyło się na szczeblu diecezjalnym, prowadził je
duszpasterz osób pokrzywdzonych – Ks. Włodzimierz Bińkowski wraz ze swoimi
wpółpracownikami.. Osoby pracujące bezpośrednio z dziećmi oraz członkowie
Parafialnego Zespołu Prewencyjnego, zobowiązane są do dostarczenia świadectwa
niekaralności.
Wszystkie te
działania mają uwrażliwić przede wszystkim osoby dorosłe ale także samych
nieletnich na szeroko rozumianą krzywdę. Mają zapewniać bezpieczne relacje
pomiędzy dziećmi, młodzieżą a także w relacjach dziecko – dorosły,
młodzież – dorosły, młodzież – dziecko. Mają uczulać na przejawy agresji
zarówno fizycznej jak i psychicznej, na nierówne traktowanie. Mają także
wzbudzać reakcję na wszelkie sygnały wysyłane przez dzieci i młodzież a mogące
świadczyć także o przemocy w miejscach poza parafią.
Wprowadzane
standardy ochrony nieletnich w sposób szczególny mają też zapewniać
ochronę w zakresie przestępstw seksualnych, dlatego parafia ma też obowiązek
sprawdzania osób prowadzących zajęcia z dziećmi – w Rejestrze Przestępstw
Seksualnych.
Dodatkowo
wprowadzone standardy mają służyć ochronie danych osobowych i ochronie
wizerunku nieletnich, na określonych zasadach. Mają także chronić młode osoby
przed cyberprzestępczością.
Osoby
posługujące w naszej parafii – kapłani, katecheci, szafarze, pracownicy,
animatorzy, wolontariusze dostarczyli wymagane dokumenty i przeszli szkolenie
dotyczące obowiązujących standardów. Natomiast spotkania z dziećmi, młodzieżą
oraz ich rodzicami odbędą się po wakacjach, na początku nowego roku
duszpasterskiego. Będą one dotyczyły ustalenia szczegółowych zasad, na jakich
odbywać się będą spotkania formacyjne w parafii.
STANDARDY OCHRONY DZIECI W PARAFII – WERSJA
SKRÓCONA
1. Najważniejsze
elementy standardów ochrony dzieci
Standardy
ochrony dzieci to zasady, które mają przyczyniać się do tworzenia
bezpiecznego środowiska w taki sposób, by każde dziecko mogło się czuć w
parafii dobrze, było w niej akceptowane i szanowane. Standardy określają
również sposób reagowania na krzywdę lub niestosowne zachowanie w parafii
lub poza nią, a także wyznaczają sposób postępowania z osobą krzywdzoną i
sprawcą.
Każdy
osoba w naszej parafii jest odpowiedzialna za tworzenie bezpiecznego
środowiska: księża, pracownicy, rodzice, dzieci i młodzież. Wszyscy razem
starają się współpracować w trosce o dobro wspólne.
Każdy
sygnał świadczący o tym, że dziecko może doświadczać przemocy ze strony
osoby dorosłej lub innego dziecka w parafii lub poza nią, jest zawsze
bardzo poważnie traktowany przez pracowników parafii. Każda sytuacja jest
odpowiednio badana, a podejmowane działania mają na celu jak najszybsze
przerwanie krzywdzenia i udzielenie wsparcia osobie, która go doświadcza.
Pracownicy parafii podejmują działania według zasad określonych w pełnej
wersji standardów ochrony dzieci.
Kiedy
dzieje się coś niepokojącego, szczególnie wtedy, gdy dzieci i młodzież są
krzywdzeni przez innych lub są świadkami krzywdy innej osoby, niezwłocznie
powinni o sytuacji poinformować pracowników parafii/animatorów/osobę
zaufania.
Pracownicy
parafii powinni reagować na niewłaściwe zachowania dziecka wobec samego
siebie, rówieśników lub dorosłych, upominając go i stosując przyjęte w
parafii środki dyscyplinujące. Jest to przejaw troski osób dorosłych o
bezpieczeństwo i prawidłowy rozwój dzieci.
Troska o
bezpieczeństwo i dobre relacje dotyczy również Internetu i komunikacji
drogą elektroniczną. Parafia dba o to, by dostęp do Internetu był
bezpieczny, wprowadza rozwiązania ograniczające możliwość dostępu do
treści szkodliwych. Ponadto pracownicy parafii reagują na niebezpieczne,
szkodliwe i krzywdzące sytuacje dziejące się w przestrzeni internetowej.
Dziecko zawsze może poprosić o pomoc, gdy on sam lub ktoś inny doświadcza
krzywdzenia w sieci.
Pracownicy
parafii dbają o ochronę wizerunku dzieci i młodzieży. Rodzice decydują,
czy wyrażają zgodę na publikację zdjęć i filmów prezentujących wizerunek
ich dzieci. Podczas różnych wydarzeń związanych z życiem parafii są
robione zdjęcia i nagrywane filmy, które mogą później być wykorzystane w
mediach społecznościowych. Mogą być na nich obecni tylko ci, których
rodzice wyrazili na to zgodę. Każde dziecko w momencie wykonywania zdjęć
lub nagrań ma prawo powiedzieć, że nie chce, by jego wizerunek w materiałach
z tego konkretnego wydarzenia był publikowany. Pracownicy szanują decyzję
dziecka. Powyższa zasada nie dotyczy sytuacji, kiedy wizerunek osoby
stanowi jedynie szczegół całości, takiej jak zgromadzenie, krajobraz lub
impreza publiczna.
2. Zasady
bezpiecznych relacji pracowników parafii z dziećmi
W standardach
ochrony dzieci znajduje się szczegółowy kodeks zachowań, który powinien być
respektowany przez wszystkich pracowników parafii. Poniżej zamieszczamy
streszczenie najważniejszych zasad obowiązujących osoby dorosłe pracujące w
parafii:
Każde
dziecko jest traktowane z szacunkiem, uwzględnia się jego godność, prawo
do prywatności, a także indywidualne potrzeby, zdolności i sytuację
życiową.
Pracownicy
dbają o tworzenie odpowiednich relacji z dziećmi, właściwych dla osób
dorosłych, opartych na szacunku, zaufaniu i respektowaniu odpowiednich
granic w komunikacji i kontakcie fizycznym.
Każdy
kontakt z dziećmi jest jawny i wynika z realizacji zadań i działań
prowadzonych na rzecz parafii. Pracownicy nie mogą utrzymywać relacji
prywatnych z dziećmi (poza sytuacjami, gdy kontakty poza parafią wynikają
z innych przyczyn – np. pracownik jest członkiem rodziny bądź znajomym
rodziny dziecka).
W sytuacji,
gdy dorośli nie stosują się do przyjętych zasad, świadek takiego zachowania
może zgłosić sprawę do osoby przyjmującej zgłoszenia, innego pracownika
parafii, którego darzy zaufaniem, lub bezpośrednio do proboszcza.
3. Zasady
bezpiecznych relacji między dziećmi
Parafia jest miejscem zapewniającym bezpieczeństwo dzieciom także w grupie
rówieśniczej. Kierując się wartościami wypływającymi z Ewangelii, staramy się
wpoić naszym parafianom postawę szacunku wobec każdego człowieka – dzieci i
dorosłych. Pragniemy, by w relacjach międzyludzkich bliska była im ewangeliczna
zasada: „Wszystko więc, co chcielibyście, żeby wam ludzie czynili, i wy im
czyńcie” (Mt 7,12a).
Zasady
bezpiecznych relacji między dziećmi poznali wszyscy pracownicy i
współpracownicy parafii, dzięki czemu mogą oni umiejętnie i adekwatnie do
zaistniałej sytuacji reagować na każde niewłaściwe zachowanie czy przemoc.
Również dzieci powinny przestrzegać poniższego kodeksu podczas spotkań w
parafii i poza nią, w kontakcie bez- pośrednim i wirtualnym.
Kodeks
zachowań został opracowany z udziałem dzieci. Ewaluacja i weryfikacja zasad
bezpiecznych relacji pomiędzy dziećmi odbywać się będzie co dwa lata, a także
po każdej sytuacji kryzysowej, jeśli w parafii podjęta zostanie interwencja z
powodu krzywdzenia rówieśniczego. Zmiana treści zasad bezpiecznych relacji
między dziećmi jest możliwa w każdym momencie na ich wniosek i z ich udziałem:
1. Równe
traktowanie i szacunek dla każdej osoby
Traktuj
innych tak, jak chcesz, aby inni traktowali Ciebie.
Pamiętaj,
że każda osoba jest kimś wyjątkowym i szczególnie obdarowanym przez Boga.
Należą się jej szacunek i troska o jej dobro.
Bądź
tolerancyjny – szanuj odmienny wygląd, przekonania, poglądy i cechy
koleżanek/kolegów.
Pamiętaj,
że przez różnorodność wzajemnie się ubogacamy.
Masz
prawo do zabawy i relacji z każdym dzieckiem, ale pamiętaj, że nie zawsze
inne dziecko ma chęć do kontaktu z Tobą w danym momencie. Uszanuj to.
Zachowaj
otwartość i bądź wrażliwy na wszystkie osoby, nawet jeśli nie należą do
grona Twoich najbliższych przyjaciół. Nie wykluczaj ich ze wspólnych
działań, rozmów i szkolnych aktywności.
2.
Zasady komunikacji między dziećmi
Zachowuj
życzliwość i szacunek wobec koleżanek/kolegów.
Pamiętaj,
że każdy ma prawo do wyrażania swojego zdania, myśli i przekonań, o ile
nie naruszają one dobra innych osób.
Słuchaj
innych, gdy mówią. Nie przerywaj innym, gdy się wypowiadają.
Zachowuj
kulturę słowa w każdej sytuacji.
Stosuj
formy grzecznościowe.
Pytaj o
zgodę na kontakt fizyczny (przytulenie, pogłaskanie).
3.
Szacunek dla cudzej własności, prywatności i przestrzeni
Szanuj
rzeczy osobiste i mienie innych osób.
Zapytaj,
jeśli chcesz pożyczyć od kogoś jakąś rzecz.
Nie
przeglądaj prywatnych rzeczy innych osób bez ich Każdy ma prawo do
prywatności.
Nie rób
zdjęć, nie nagrywaj ani nie rozpowszechniaj wizerunku kolegów/koleżanek i
innych osób bez ich wyraźnej zgody.
Pamiętaj,
że każdy ma prawo do przestrzeni osobistej. Jeśli inna osoba potrzebuje
chwili samotności, uszanuj to. Naruszanie tej przestrzeni może rodzić
konflikty.
4. Zakaz
stosowania przemocy w jakiejkolwiek formie
Nie
stwarzaj sytuacji, w których ktoś czułby się celowo pomijany, izolowany.
Nie
stosuj przemocy szturchanie, popychanie, kopanie czy siłowe przy-
trzymywanie kolegi/koleżanki naruszają jego/jej integralność fizyczną.
Szanuj
przestrzeń intymną kolegów/koleżanek. Nigdy nie dotykaj ich w sposób,
który może być uznany za nieprzyzwoity lub niestosowny.
Nie
wyśmiewaj, nie obgaduj, nie ośmieszaj, nie zawstydzaj, nie upokarzaj, nie
lekceważ i nie obrażaj kolegów/koleżanek.
Nie
wypowiadaj się w sposób obraźliwy o rodzicach kolegów/koleżanek.
Nie
zwracaj się w sposób wulgarny do innych.
Pamiętaj,
że żarty są wtedy żartami, kiedy nikt z ich powodu nie cierpi. Jeśli tak
jest, natychmiast zakończ taką zabawę słowną.
Nie
narażaj siebie i innych uczniów na sytuacje zagrażające życiu i zdrowiu
fizycznemu czy psychicznemu.
Nie
wyrażaj negatywnych, prześmiewczych komentarzy na temat zachowania, pracy,
wyglądu kolegów/koleżanek.
Nie
zabieraj rzeczy należących do innych bez ich zgody.
5.
Szacunek w kontaktach internetowych i zakaz cyberprzemocy
Szanuj
innych i traktuj ich tak, jak chcesz, by traktowali Ciebie – dotyczy to
wszystkich typów Twojej aktywności w Po drugiej stronie ekranu jest drugi
człowiek.
Pamiętaj,
że cyberprzemoc często zaczyna się od dw. „niewinnych żartów”. Nie każdy
ma takie samo poczucie humoru. Uważaj na to, co piszesz i co publikujesz,
w Internecie nic nie ginie. W świecie wirtualnym łatwo poruszyć lawinę
wzajemnych niechęci, co może doprowadzić do konkretnej formy przemocy.
Nie
udostępniaj kontaktów do innych osób (telefonicznych, mailowych) bez ich
zgody.
Dbaj o
swój oraz innych wizerunek w sieci – nie publikuj wrażliwych danych,
powierzonych ci informacji oraz zdjęć i filmów ośmieszających innych.
Szanuj ich prywatność.
Chroń
intymność swoją i innych. Nie wysyłaj i nie udostępniaj zdjęć lub filmów,
które by ją naruszały.
Sprzeciwiaj
się hejtowi, sam nie publikuj obrażających i agresywnych komentarzy oraz
reaguj, gdy zauważysz, że ktoś jest poniżany w Nie przesyłaj dalej
ośmieszających wiadomości. Zgłoś takie działania odpowiednim osobom.
Nie
prowokuj innych do niepotrzebnych, nieuzasadnionych kłótni. Trolling,
świadome poniżanie, nękanie i zaczepki są zachowaniami niedopuszczalnymi.
Nie
wykluczaj swoich rówieśników z grup w mediach społecznościowych z powodu
swoich prywatnych niechęci.
Nie
podszywaj się w Internecie pod inne osoby. Takie zachowanie w
cyberprzestrzeni jest kradzieżą tożsamości. To jest przestępstwo.
Jeżeli
zauważysz, że ktoś nie wylogował się ze swojego konta, nie wykorzystuj tej
sytuacji do działań, które przyniosłyby mu szkodę, ale życzliwie
poinformuj go o jego nieuwadze.
Pamiętaj,
że groźby, pomówienia, nawoływanie do nienawiści, prześladowanie,
ośmieszanie w cyberprzestrzeni także są karalne. Twoje działania w sieci
nie są anonimowe.
6.
Sposoby pokojowego rozwiązywania konfliktów
Wycisz
się, uspokój, zatrzymaj niepotrzebną kłótnię, zanim stracisz nad sobą
kontrolę. Zastanów się, co chcesz osiągnąć. Jeśli to możliwe, podejmij
spokojną rozmowę z drugą stroną.
Umów się
na rozmowę w bardziej stosownych warunkach, w ten sposób zyskasz czas na
konstruktywny dialog.
Powiedz,
co według Ciebie jest problemem, co przyczyną nieporozumienia, czego
oczekujesz.
Słuchaj
drugiej Dopytaj o jej odczucia i oczekiwania. Podsumuj to, co
usłyszałaś/usłyszałeś dla upewnienia się, czy dobrze
zrozumiałeś/zrozumiałaś jej komunikat.
Upewnij
się, że Twój rozmówca powiedział wszystko odnośnie do swoich odczuć.
Wspólnie
wymyślcie rozwiązanie satysfakcjonujące obie strony.
Jeśli nie
uda się Wam dojść do porozumienia, poproś o pomoc osobę dorosłą,
aktualnego opiekuna grupy. Porozmawiaj o tym z Twoimi rodzicami. Nie
rozwiązuj konfliktu samodzielnie.
Nie bądź
obojętny, gdy komuś dzieje się Zawsze poinformuj o tym osobę dorosłą.
4. Osoby i
miejsca, gdzie można uzyskać pomoc
W sytuacji
gdy:
doświadczasz
przemocy ze strony osoby dorosłej lub innego dziecka w parafii lub poza
nią,
jesteś
świadkiem krzywdzenia innej osoby,
dzieje
się coś niepokojącego,
przeżywasz
trudne chwile,
nie zostawaj z
tym sam/sama. Możesz znaleźć wsparcie. Blisko Ciebie są osoby, które będą
umiały Ci pomóc.
osoby, do
których zawsze możesz się zwrócić w parafii o pomoc: osoby przyjmujące
zgłoszenia o krzywdzeniu / osoby zaufania; Adam Bernat.
ksiądz
proboszcz Piotr Ochoński
każdy
pracownik parafii, którego darzysz zaufaniem.
telefon
kontaktowy: 797 920 555
Możesz
też szukać wsparcia poza parafią. Warto znać telefony zaufania i miejsca,
w których możesz uzyskać fachową pomoc:
800-12-12-12 – całodobowy Dziecięcy
Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka;
116-111 – całodobowy telefon
zaufania dla dzieci i młodzieży prowadzony przez Fundację Dajemy Dzieciom
Siłę;
112 – numer alarmowy w
sytuacji zagrożenia życia lub zdrowia.
Zakres pełnej dokumentacji znajduje się w zakrystii
parafii pw. Św. Franciszka z Asyżu w Wałbrzychu. Każdy wierny ma umożliwiony dostęp
do zapoznania się z kompletną dokumentacją.